به گزارش روابط عمومی سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر،می‌گویند هر کس در زندگی یک صدا را دنبال می‌کند:صدای سود، صدای جاه‌طلبی، صدای رقابت… اما در زندگی محمود ابراهیمی قائم مقام مدیرعامل لبنیات صباح، صدایی قدیمی‌تر و ریشه‌دارتر جریان دارد، صدای خدمت. صدایی که او خود بارها گفته است نخستین‌بار در کودکی شنید. زمانی که به چهره امدادگران هلال‌احمر خیره می‌شد، چهره‌هایی غبارآلود، اما آرام، لباس‌هایی ساده، اما آمیخته با شکوه انسان‌دوستی و دستانی که حتی در سخت‌ترین لحظات، گرمایی عجیب داشت، گرمایی که بعدها فهمید نامش «داوطلبی» است. سال‌ها گذشت و ابراهیمی از پس درس و تجارت و تلاش، به جایگاه مدیریتی رسید. اما آن تصویر کودکی هیچ‌گاه از ذهنش پاک نشد، تصویر مردانی که جانشان را سپر دیگران کرده بودند. او همیشه می‌گوید:«مدیریت اگر به درد انسان‌ها نخورد، فقط یک عنوان روی کاغذ است.» شاید همین نگاه بود که سبب شد ارتباطش با جمعیت هلال‌احمر، از سطح همکاری‌های اداری فراتر برود و به باوری درونی بدل شود، باوری که می‌گوید:هر مجموعه‌ای که خدا روزی‌اش را زیاد کرده، بخشی از آن امانتی است برای رساندن به دست نیازمندان. در نگاه او، هلال‌احمر نه یک سازمان، بلکه وجدان بیدار جامعه است. نهادی که در هر بحران، پیش از هر دستگاه و هر مقام، این صدای داوطلبانش است که در کوه و دشت می‌پیچد. ابراهیمی‌باور دارد که همین روح داوطلبی، هلال‌احمر را به یکی از پاک‌ترین و شریف‌ترین نهادهای ایران و جهان تبدیل کرده است. نهادی که مرز نمی‌شناسد، سیاست نمی‌شناسد، فقط انسان می‌شناسد. از همین روست که او، در مقام قائم مقام مدیرعامل لبنیات صباح، هرگز کمک به هلال‌احمر را یک عمل خیر ساده معرفی نکرده است، او آن را مسیر رشد معنوی مجموعه صباح می‌داند. محمود ابراهیمی از آن مدیرانی است که وقتی سخن از مسئولیت اجتماعی می‌شود، حرف‌هایش تکرار کلیشه‌ها نیست، روایتش از خدمت، به قصه‌های واقعی گره می‌خورد،قصه خانواده‌هایی که با کمک هلال‌احمر دوباره سرپا شدند، کودکانی که در سرمای بی‌رحم زمستان نجات یافتند و داوطلبانی که در دل آتش و سیلاب، جانشان را خرج لبخند دیگری کردند. مقدمه این روایت، تنها نگاهی گذرا به مسیری است که محمود ابراهیمی و برادرانش انتخاب کرده اند، مسیری که از صنعت غذا آغاز می‌شود، اما به سفره دل مردم می‌رسد. محمود ابراهیمی از آن دست مدیرانی است که بخش مهمی از باورهای اجتماعی و انسانی‌اش، ریشه در سال‌های نخستین شکل‌گیری شخصیت او دارد. خودش بارها گفته است که از همان دوران نوجوانی، نام هلال‌احمر برایش یادآور مسئولیت، انسانیت و خدمت، بوده است. او در توضیح آن دوران چنین روایت می‌کند:«تقریبا از زمانی که خودم را شناختم و توانستم سازماندهی و ساختارهای مختلف را در حکمرانی و اداره جامعه تمیز دهم، نام سازمان هلال احمر را شنیدم و همواره آرم و لباس ویژه زحمتکشان این سازمان مردم نهاد، به‌عنوان یک نهادی که بر پایه اقدامات بشردوستانه شکل گرفته است، مورد احترام ما قرار داشت. به خصوص نگاه جهانی و بدور از هر رنگ و نژاد، ملیت و هرگونه مناقشات سیاسی، قومی و مذهبی برای کمک و امدادرسانی به دردمندان و نیازمندان جهان، در این سازمان برای من بسیار جذاب و قابل ملاحظه بود.» او اعتراف می‌کند که این نگاه جهانی و الهی هلال‌احمر، نخستین جرقه علاقه او به این نهاد بوده است. جایی دیگر ادامه می‌دهد:«از همان ابتدای آشنایی من با این سازمان دریافتم که از طریق این سازمان می‌توان به بهترین شکلی به مسئولیت‌های اجتماعی خود عمل کرد. آشنایی من با اتکای این نهاد بر خدمات داوطلبانه موجب دوچندان شدن توجه من به این سازمان امدادرسان جهانی شد.» ابراهیمی می‌گوید این شناخت در طول زمان و از مسیرهای مختلف بیشتر شد و هرچه آگاهی او افزایش یافت، احترامش نیز به هلال‌احمر بیشتر و عمیق‌تر شد. علاقه به فعالیت‌های داوطلبانه ابراهیمی‌با نگاهی تحلیلی به ساختارهای امدادی جهان، به یک نکته کلیدی اشاره دارد که از نظر او راز ماندگاری و اثرگذاری هلال‌احمر است: «با توجه به تنوع و گستره دامنه کمک‌های بشردوستانه جمعیت هلال احمر، بی‌تردید تنها تکیه بر بودجه و کمک‌های دولت‌ها کارساز نخواهد بود، به خصوص ماهیت مستقل و امدادرسانی به همه جهان بدون هیچ قید و شرط محدودکننده، ضرورت استقلال کمک‌های این سازمان از دولت‌ها را بیشتر می‌کند.» به باور او، اصل داوطلبی، زیربنای این استقلال است:«اصل اساسی کمک‌های داوطلبانه، نقطه اصلی قوت این نهاد بین‌المللی است. با تکیه بر این اصل، جمعیت هلال احمر به‌عنوان یک نهاد خدمت‌گذار، به مدد خانواده بزرگ داوطلب خود توانسته است در ارائه خدمات بشردوستانه گام‌های بلندی در سطح جهان بردارد.» او با اطمینان می‌گوید که تحقق چنین اهدافی بدون اتکای واقعی به داوطلبان ممکن نبود و همین حقیقت، بیش از هر چیز دیگری توجه او را به هلال‌احمر جلب کرده است: «بی‌شک تحقق این هدف بدون تکیه بر کمک‌ها و اقدامات داوطلبانه و بدور از بروکراسی و ضوابط دولت‌ها ممکن نبود؛ به همین دلیل، این امر مهم‌ترین نقطه این جمعیت به شمار می‌رود و موجب جلب توجه من شد.» همکاری با هلال‌احمر و ضرورت آن از نگاه ابراهیمی، هیچ جامعه‌ای از بلایا مصون نیست. او این موضوع را با زبانی شفاف و مبتنی بر تجربه بیان می‌کند:«هیچ جامعه و ملتی مصون از حوادث و دردها و آلام ناشی از بلایای طبیعی، اپیدمی‌ها و سایر اتفاقاتی که کل جامعه را درگیر می‌کند نخواهد بود.» او جایگاه هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران را نیز چنین توصیف می‌کند:«جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی‌به‌عنوان جمعیتی ملی که تمامی فعالیت‌های خود را در راستای رضای خداوند سبحان به نیازمندان جهان ارائه می‌دهد، مورد توجه نهادهای بین‌المللی بوده و سعی می‌کند با بهره‌گیری از آموزه‌های مکتب اسلام عزیز و سیاست‌های نظام اسلامی، ظرفیت‌های بشردوستانه و مومنانه ایران را به فعلیت برساند.» در نهایت، همکاری خود را یک وظیفه اخلاقی و دینی می‌داند:«بر خود واجب می‌دانم که در حد بضاعت خود با همکاری با این نهاد، در تحقق اهداف الهی و انسانی آن نقشی هرچند کوچک ایفا کنم.» تداوم همکاری و اثر آن در گروه صنعتی صباح محمود ابراهیمی‌باور دارد که همراهی با هلال‌احمر تنها یک اقدام اجتماعی نیست، اثری مستقیم بر زندگی فردی و مسیر اقتصادی انسان دارد. او به صراحت بیان می‌کند: «از آنجا که جمعیت هلال احمر یکی از موثرترین جمعیت‌های ملی است و با سرلوحه قرار دادن تعالیم انسان‌ساز و الهی دین مبین اسلام توانسته در جهت تامین احترام انسان‌ها و تسکین آلام بشری تلاش کند، شایسته و ضروری است که با همکاری با این نهاد مقدس از یک‌سو به وظایف خود در قبال جامعه و مسئولیت اجتماعی عمل کنیم و از سوی دیگر با این اقدامات موجب برکت و افزایش رزق و روزی خود در سازمان و زندگی شخصی شویم.» در گروه صنعتی صباح، این باور به یک اصل تبدیل شده است:«ما در گروه صنعتی صباح بر این باور هستیم که دستگیری از مستمندان و انفاق به نیازمندان از زیباترین خصلت‌های نیکوی مؤمنان است.» ابراهیمی سپس با اشاره به متون دینی و احادیث، دلایل این باور را توضیح می‌دهد و چند روایت را به‌صورت دقیق نقل می‌کند:«مهم‌ترین آثار فردی انفاق عبارت است از: برکت و افزونی مال، دوری از بلا، تزکیه و طهارت نفس، آمرزش گناهان…» «امام کاظم (ع) می‌فرماید: همانا مهر قبول اعمال شما، برآوردن نیازهای برادرانتان و نیکی کردن به آنان است، وگرنه هیچ عملی از شما پذیرفته نمی‌شود.» «رسول خدا (ص) فرمود: هر کس یک نیاز مومنی را روا سازد، خداوند حاجت‌های فراوان او را روا سازد که کمترین آن بهشت است.» «امام صادق (ع) فرمود: برآوردن حوائج مومن، از هزار حج مقبول و آزادی هزار بنده بالاتر است.» «پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: ما نَقَصَ مالٌ مِن صدقهٍ قطّ، فَأعطوا و لا تَجَبُنوا: هیچ‌گاه مال با صدقه کم نمی‌شود، پس بدهید و نترسید.» در پایان، ابراهیمی‌با تواضع می‌گوید: «بر این اساس سعی کردیم تا حد توان خود اقدام کنیم. امیدواریم مورد قبول درگاه ایزد منان قرار گیرد. همچنین از خداوند رحمان می‌خواهیم که به ما این توان و شایستگی را بدهد که در آینده نیز بتوانیم بیش از پیش به مسئولیت خود در این راستا بکوشیم. ان‌شاءالله.» از همین نقطه است که ادامه داستان آغاز می‌شود. داستانی درباره معنای داوطلبی، درباره نقش هلال احمر در تسکین رنج‌های بشر و درباره اینکه چرا گروه صنعتی صباح، به گفته محمود ابراهیمی،مسیر خود را در کنار این نهاد انتخاب کرده است،مسیر نور، خدمت، و برکت.